v.v โรคภัยกระหน่ำซัมเมอร์เซลล์

ตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วที่ป่วย จนถึงวันนี้ก็ยังไม่หายดีจากอีสุกอีใส แผลเพิ่งจะตกสะเก็ด อาการกระเพาะก็กำเริบอีก สงสัยจะเป็นเพราะยาอีสุกอีใสที่ไปปลุกมันขึ้นมา เนื่องจากยานั้นต้องกินทุก 4 ชั่วโมง …ท้องว่างก็กินได้… ตอนนี้ลมจุกเสียดแทงมาจากส่วนของกระเพาะอาหารแทงมาตามราวนมซ้าย ทะลุไปถึงรักแร้ หลัง และไหล่ ทำให้ตัวเกร็งเพราะความเสียดไปด้วย ไม่รู้จะทำยังไงกับชีวิต เป็นมาวันนี้วันที่สองละ แถมด้วยปวดท้องเมนส์อีกหน่อย ดีนะที่ไม่มีไข้มาทับอีก ไม่งั้นเราจะเลิกพยายามอ่านหนังสือและทำงานวิจัยละ แค่นี้ก็ทำไม่ค่อยจะได้ เพราะมันไม่มีสมาธิเลย

 

วันนี้ก็เลยไปถวายสังฆทานที่วัดพุทธซะหน่อย เผื่อจะช่วยลดเคราะห์กรรมที่ยังตกค้างอยู่ให้ผ่านพ้นไป และเริ่มต้นปีของการมีอายุ 27 ปีอย่างแข็งแรงและสมบูรณ์พร้อมสุขกายสบายกระเป๋าตังค์ด้วย

 

แถมเรื่องรถอีกหน่อย คาดว่าหลังจากสอบวันที่ 1,2,3 นี่แล้วถ้าสถานการณ์งานวิจัยเราคืบหน้าไปได้มาก ก็จะขึ้นอุดรไปขับรถมาไว้ที่กรุงเทพละ เพราะพี่หนอมคาดว่าจะต้องโดนเลื่อนไปปลายเดือนแน่ๆ v..v น่าเศร้าจริงๆ ทีแรกนึกว่าจะมาฉลองวันเกิดกะเรา สุดท้ายก็ต้องฉลองวันเกิดคนเดียวอีกละ ต่อเหตุผลในการไปเอารถมาอีกหน่อยก็คือ พอพี่หนอมกลับมาแกก็ต้องเข้าอบรมของ วสท. เลย คงไม่มีเวลาขึ้นอุดร ถ้าเรายังไม่ไปขับมาไว้ ช่วงอยู่ กทม. แกก็จะไม่มีรถใช้เหมือนเช่นเคย… ซึ่งน่าสงสารคนเคยขับรถใน กทม. มากมาย แต่สำหรับเรามันไม่มีปัญหาอะไรเลย

 

ทั้งนี้ทั้งนั้น ต้องรอให้ร่างกายอรทัยสมบูรณ์เต็มร้อยก่อนนั่นแหละ สำคัญที่สุด

ตรวจดวงชะตาตัวเอง

ช่วงนี้ใกล้จะถึงวันเกิดของเราแล้ว แต่รู้สึกว่าสุขภาพมันแย่ๆ ปวดหลังตั้งแต่สอบปลายภาคเทอมที่แล้วก็ยังเรื้อรังอยู่ อาทิตย์นี้ที่ผ่านมาก็เป็นอีสุกอีใส กะไข้อีกนิดหน่อย พออาการไข้ดีขึ้น ไม่เจ็บคอละ ก็กลายเป็นกระเพาะอาหารกำเริบ… เออ หนอ ชีวิตคนมันช่างมีแต่ปัญหาจริงๆเลย

เช็คดวงตามอินเตอร์เน็ตก็ไม่มีปัญหาอะไรมากมายนะปีนี้ เช็คดวงที่ไปดูกะหมอที่บ้านก็ไม่มีปัญหาใหญ่อะไร แต่ทำไมสุขภาพเรามันแย่ล่ะ….

อันนี้ก๊อปมาจากเวบสนุก…

เกิดเมื่อวัน อาทิตย์ ที่ 12 มิ.ย. 2526 ปี กุน

ราศี พฤษภ (taurus)

อายุ 26 ปี

ดวงปีนักษัตร์ ปีกุน

ลักษณะเฉพาะ

ฉลาด ไว้ใจได้ ใจดี ไม่เห็นแก่ตัว ชาวจีนนิยม “หมู” (สัตว์สัญลักษณ์แห่งความมั่งมี) เพราะถือว่าการมีหมูจำนวนมากในฟาร์มหมายถึงความกินดีอยู่ดี

จุดเด่น
หมูเป็นสัตว์จิตใจดี ให้อภัย ไม่เคียดแค้น ใจดี บุคลิกง่าย ๆ สบาย ๆ ดังนั้นใครๆ ต่างก็เข้ามาหาเมื่อมีปัญหา

จุดอ่อน
บางครั้งก็แสนซื่อไร้กลยุทธ์ เชื่อแทบทุกเรื่องที่มีคนบอก โดยเฉพาะอย่างยิ่งคำเยินยอ

คู่รักที่เหมาะสม
ปีเถาะหรือมะแม

คนเกิดปีกุนคือ ต้นแบบแห่งความจริงใจ บริสุทธิ์ ผ่อนปรน และศักดิ์ศรี เมื่อแรกพบคุณจะรู้สึกว่าคนเกิดปีกุนนี้ช่างดีเหลือเกิน นอกจากนั้นยังเป็นคนระมัดระวัง ช่างเอาใจใส่ และกล้าหาญ ลองมอบความไว้เนื้อเชื่อใจให้คนเกิดปีกุนแล้ว คุณจะรู้ว่าพวกเขาช่างแสนดี พร้อมจะทำทุกสิ่งที่ถูกต้อง และไม่ทำให้คุณผิดหวัง คนเกิดปีกุนมักเป็นที่รักของทุกคน

คนเกิดปีนี้เกิดมาเพื่อเป็นผู้ให้ และรักการบริการ คนส่วนใหญ่จึงฉวยโอกาสเอาเปรียบตรงข้อนี้ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้คนปีกุนรู้สึกแย่แต่อย่างไร แม้จะเริ่มแก่ตัวขึ้น คนปีกุนก็ยังเชื่อมั่นว่ามนุษย์ล้วนแล้วแต่เกิดมาพร้อมกับจิตใจที่ดีงามเป็นพื้นฐาน คนเกิดปีนี้พร้อมสละความสุขส่วนตัวเพื่อผู้อื่น และเป็นเพื่อนที่ดี ดังนั้นหากคุณมีเพื่อนปีกุนที่คบกันมาเนิ่นนาน อย่าลืมถนอมน้ำใจกันไว้ดีๆ วิธีง่ายๆ ก็คือ อย่าไปบังคับขู่เข็ญให้เขามามีความคิดเหมือนกับคุณเด็ดขาด และอย่าลืมว่าคนปีกุนไม่ชอบขอหรือรับความช่วยเหลือจากใคร

คนเกิดปีกุนเป็นคนพูดน้อย แต่ลองได้พูดเมื่อไรล่ะก็ หยุดไม่ได้เลยล่ะ นอกจากนั้นยังเป็นคนฉลาด ใฝ่รู้ (เหมือนคนเกิดปีวอก)

บางคนบอกว่าคนปีกุนนั้นหัวสูง และให้ความสำคัญกับมารยาท การเลี้ยงดู และรสนิยมที่ดีเป็นอันมาก แต่จริงๆ แล้ว คนเกิดปีนี้เพียงแต่เกิดมาพร้อมกับ “สไตล์” ในทุกๆ เรื่อง คนเกิดปีกุนชอบรับประทานอาหาร และชอบทานชอคโกแลตหลังอาหารค่ำโดยมักเผลอตัวรับประทานอาหารมากเกินไปเสมอ

ในเรื่องความสัมพันธ์ คนเกิดปีกุนมีความรู้สึกไว อ่อนหวาน ซื่อบริสุทธิ์ ช่างเอาใจ โรแมนติก แต่บางครั้งก็ขี้หึงหวง คู่ที่เหมาะสมที่สุดคือ คนเกิดปีมะแม มะโรง เถาะ ชวด หรือกุนเหมือนกัน รองลงมาคือ ปีจอ วอก ขาล หรือมะเมีย ที่พอเข้ากันได้คือ ปีระกา หรือฉลู ส่วนปีต้องห้ามคือ ปีมะเส็ง

บ้านเปี่ยมทรัพย์
เพื่อความมั่งคั่งร่ำรวย บ้านของคนปีกุน ต้องมีห้องครัวที่กว้างขวาง สะอาด สะดวก สบาย มีอุปกรณ์ในการทำครัวครบครัน เพราะการเข้าครัวทำอาหารของคนปีกุน ถือเป็นเรื่องมงคลนำมาซึ่งโชคลาภ ความสำเร็จ และความร่ำรวย และถ้ามีตุ๊กตาเซรามิครูปหมูสีขาวหรือสีชมพู สัญลักษณ์ของความอุดมสมบูรณ์ วางไว้ในห้องรับแขกหรือห้องรับประทานอาหารด้วย จะยิ่งถูกโฉลก โชคดี เฮง เฮง เฮง เพิ่มมากขึ้น

ความรัก
คนปีหมูดูน่ารักแต่ทำคนอกหักมานับไม่ถ้วน อารมณ์ของหนุ่มสาวชาวปีกุนก็ร้อนแรงเหมือนกันนะ ถ้าเป็นสาวก็ประเภทไฟแรงสูง ถ้าเป็นหนุ่มก็อยู่ในกลุ่มฮิตาชินั่นแหละ เขาและเธอเป็นคนมีเสน่ห์ใครเห็นก็อยากใกล้ชิด และก็อย่างที่บอกนั่นแหละคนเกิดปีนี้เขามีไฟ ถ้าเข้าใกล้ก็จะวูบวาบได้ง่าย พวกเขาจริงจังในทุกๆ เรื่อง ยกเว้นในเรื่องความรัก ถ้าใครจะรักชาวปีกุนก็ต้องทำใจซักหน่อย เพราะเขาและเธอออกจะรวนเรและหวั่นไหวง่าย มีหัวใจที่เปลี่ยนแปลงเหมือนกังหันต้องลมเลยแหละ ยิ่งไปกว่านั้น เขาและเธอยังเป็นคนที่ไม่ยอมหักห้ามใจ มีไฟรักอยู่เต็มเปี่ยม โรคประจำตัวของคนเกิดปีนี้คือการแพ้คนหล่อคนสวย แบบที่ว่าหน้าตาดี อย่าได้ย่างกรายเข้ามาใกล้เชียว ทำให้คนเกิดปีกุนจะหลงรักเอาง่ายๆ เลยล่ะ ถ้ารู้จุดอ่อนของตัวเองแล้ว ต้องควบคุมอารมณ์ของตนเองให้ได้ความวุ่นวายในชีวิตก็จะลดลงมากทีเดียว คนเกิดปีกุนที่เป็นผู้หญิงจะดีกว่าผู้ชายเล็กน้อยในเรื่องคู่ครองและความรัก คือถ้าเจอคู่แท้ก็แล้วไป สาวเจ้าก็จะได้ไม่เปลืองตัวและปล่อยใจให้กับใครๆ อีก แต่สำหรับหมูหนุ่ม จะไม่หยุดอยู่แค่นั้นหรอก จึงมักจะหาคนจริงจังได้ยากสักหน่อย ตำราบอกว่าผู้หญิงปีกุนส่วนมากมักจะมีคู่ที่อ่อนวัยกว่านะ

ชื่อโรค: ไข้สุกใส

เซ็งมากมาย ตื่นมาเห็นสภาพตัวเองดูไม่ได้เลย แล้วจะกินอะไรดีล่ะคะวันนี้ แค่ใส่เสื้อผ้าก็ลำบากละ เสื้อขาวก็เลอะยาทาตัวหมดเลย มันเป็นอาการหดหู่ จิตตกอย่างแรง ไม่มีใครมาดูแลเลย แถมบรรยากาศก็ฝนตก มืดครึ้ม …ชวนให้น่านั่งร้องไห้อยู่คนเดียว

 

ตอนบ่ายก็ต้องออกไปหาหมออีก ยังคิดวิธีเดินทางไม่ออกเลย สงสัยต้องปั่นจักรยานไปละมั้ง ไม่อยากเอาโรคไปแบ่งใคร ถ้ามีคนดูแลก็คงดี มีคนพาไปหาหมอ จะกินข้าวก็ไม่ต้องบากหน้าเละๆไปซื้อเอง คิดแล้วก็ต้องถอนหายใจออกมาดังๆ ช่วงนี้แหละที่ต้องการกำลังใจ และคนดูแล แต่ก็ต้องใช้ชีวิตอยู่คนเดียวไกลจากคนที่รัก…ไม่น่าเลย อยากกลับไปหาแม่ อยากให้แม่พูดให้กำลังใจจังเลย….

 

อยากให้มีคนมาดูแลจังเลย…

คุณสุก คุณใส… พระเจ้าช่วยหนูด้วย

ตื่นมาด้วยความสุขสบาย เพราะกินยาแก้แพ้ก่อนนอน เนื่องจากมีอาการคันยิบๆตามผิวหนังหลังจากอาบน้ำแล้วมากจนทนไม่ไหว ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เราก็รู้สึกคันเนื้อตัวอยู่บ้างแต่ยังพอไหว คิดว่าเป็นเพราะหาหมอสิวก็เลยทำให้คันยิบๆที่ขอบๆหน้า

 

รับสายแอนปุ๊ป เดินไปต้มน้ำชงกาแฟ อุ่นข้าวสวย จะห่อไปกินที่มหาลัย ถอดเสื้อผ้า เตรียมตัวอาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน ก็ยังคิดสงสัยว่าทำไมสิวเห่อขึ้นมาเยอะจัง แอบคิดว่าคงเป็นเพราะเมื่อวานคัน แพ้อะไรสักอย่าง

 

ขึ้นไปยืนในอ่างอาบน้ำ ล้างตัว กำลังจะถูสบู่…. ตุ่มแดงที่แขน พุง หน้าอก ….เอ๊ย ทำไม เกิดอะไรขึ้น หรือว่าแพ้อาหารทะเล!!!

 

รีบแต่งตัวไปมหาลัย…ทำธุรให้ตั้มก็ไม่ได้ทำอะไร เลยออกไปหาหมอ ที่แรก คลีนิกบางปะกอก เป็น รพ.ที่รับประกันสังคม หมอคุยด้วยแปปเดียว ก็บอกว่าเป็นเพราะแพ้อะไรสักอย่าง ให้ยาทา ยาแก้แพ้ และยาแก้อักเสบ 130 บาท ก็พอได้ ไม่แพง แต่ยังไม่ได้ใจเรา หมอไม่ใส่ใจเราเท่าไหร่

 

นั่งรถกลับมา คลีนิคหน้ามอเปิดพอดี เป็นคลีนิคโรคผิวหนังที่เราเป็นคนไข้ประจำอยู่ เข้าไปนั่งรอหมอสักพัก ก็ได้เข้าไปพบหมอ หมอดูทุกจุดที่เราบอกว่ามีอาการ ทั้วหัว หลัง ตัว พุง แขน หน้า วินิจฉัยว่า เป็นอีสุกอีใส แน่ๆ ได้ยาทาตุ่มใส กะ ยาทาผิวหนังในส่วนที่ลอกเป็นขุย พร้อมกับยากิน ที่ต้องกินทุก 4 ชั่วโมง คุณหมอบอกว่าถ้ามีอาการไข้ ก็ให้กินยาพาราแก้ไขได้ตามอาการ เราเป็นไข้มา 2 เย็นละ ไม่คิดว่าเป้นเพราะอีสุกอีใส แต่ระยะแพร่เชื้อก็ช่วงเป็นไข้นี่แหละ แย่ชะมัด ไม่รู้แจกเชื้อให้ใครไปแล้วมั้ง น้าไกรบอกว่าเป็นเพราะเราแข็งแรง เลยเป็นไข้แค่ตอนเย็น เลยไม่ทันรู้ตัว… อ่อ หมอให้ยากินมาแค่ 2 วัน พรุ่งนี้เย็นหมอให้ไปหาอีก เพื่อดูอาการ จะได้ให้ยาถูก เพราะเรากลัวมันจะเป็นเยอะ และเป็นแผลเป็น คุณหมอใจดี ยาไม่แพงด้วย เรายอมจ่าย

 

กลับมาห้องก็กินยา นอนดูทีวี …ทายา ทาไม่ทั่วตัวซะที แบบว่าตุ่มมันเพิ่งผุดขึ้นมาอีก เยอะกว่าตอนอาบน้ำตอนเช้าอีกอ่ะ… แถมคันด้วยนะ ไม่รู้จะทนไม่เกาได้ไหม เซ็งชีวิต มาเป็นตอนแก่ซะด้วย

ตามหาน้องสาว…เจ้าอยู่หนใด

ที่มาของเรื่องนี้ก็เนื่องมาจากที่น้องสาวไม่ติดต่อกลับที่บ้านมาเกือบ2 เดือนแล้วมั้ง แถมช่วงนี้ กทม. ก็เพิ่งจะมอดไหม้จากเพลิงโลกันต์ไปด้วย แม่ก็ห่วงนักหนาว่าลูกสาวคนสวยจะเป็นหนึ่งในผู้เสียชีวิตรึเปล่า… หลังจากที่พูดให้เรารู้สึกห่วงน้องขึ้นมาบ้างหลายๆครั้ง วันนี้ก็เลยพยายามหาเบอร์โทรหอพักที่เคยไปเยี่ยมน้อง ก็ดันเป็นหอเก่าที่ไม่มีลิตส์ในอินเตอร์เน็ตไป… เราจำได้แต่สถานที่ ที่ตั้ง แต่ไม่มีเบอร์หอ กะว่าจะถามน้องชายแต่มันก็ไม่รับสายเราอีก เป็นโรคมีโทรศัพท์ไม่รับทั้งพี่ทั้งน้องเลย สุดท้ายก็เลยลองเข้าไปดูใน hi5 ที่ซึ่งเราไม่ได้ใช้บริการเท่าไหร่เนื่องจากเปลี่ยนมาใช้บริการ facebook แทน …นั่นแหละ ก็เห็นว่าสถานะเพิ่งอัพเดทเมื่อวาน ก็เลยฝากข้อความให้ติดต่อกลับที่บ้านด้วย พร้อมกับส่งอีเมลล์บอกเบอร์โทรเรากะแม่ไป…คือนึกทีไรก็โมโหอ่ะ ทำไมไม่ยอมติดต่อกับที่บ้านก็ไม่รู้นะเนี่ย ก็หวังว่าน้องจะยังคงมีชีวิตอยู่อย่างคนปกติสุขนะ เราน่ะไม่เป็นห่วงเท่าไหร่หรอก แต่แม่นั่นสิ น่าสงสาร ก็เลยโทรบอกแม่ไปว่ามันยังมีชีวิตอยู่ ไม่ต้องเป็นห่วง และมันคงจะยังมีความสุขอยู่ถึงไม่ได้ติดต่อกะที่บ้าน…เฮ้อ คนเรา เกิดมาจากท้องเดียวกันแท้ๆ ทำไมมันแตกต่างได้มากขนาดนี้ก็ไม่รู้…คิดแล้วก็เซ็ง

อยากได้ยินว่ารักกัน

เพิ่งได้ดูค่ะ… นั่งร้องไห้ได้อารมณ์ดีจริงๆ ถ้าหากยังไม่แต่งงานคงเศร้าได้มากกว่านี้ บรรยากาศและเพลงประกอบโดนใจจัง ชอบแบบนี้แต่ไม่ใช่แนวชีวิตของเรา

การเมืองนำความมั่นคง…นโยบายประชาธิปปัตย์

  ดู ASTV ค่ะวันนี้ เพราะช่องปกติไม่ค่อยมีข่าวให้เสพ…

รายการนึงเค้าบอกว่า ต่างประเทศมองว่ารัฐบาลทำงานไม่มีประสิทธิภาพ เค้าเรียกว่า รัฐบาลล้มเหลว อาจจะเป็นสาเหตุให้ต่างประเทศเข้ามาควบคุมสถานการณ์แล้วเป็นช่องทางให้ต่างชาติมาสูบเลือดสูบเนื้อชาวไทย—> น่ากลัวมากมาย น่ากลัวกว่าคนไทยสู้กันเองมั้ง

เค้าก็บอกอีกว่ารัฐบาลทำงานถูกวิธี แต่ไม่ถูกเวลา ถ้าทำแบบนี้ในเวลาที่เร็วกว่านี้ ความเสียหายคงน้อยกว่าเยอะเลย

วิเคราะห์การปฏิบัติการของเสื้อแดงทั้งหลาย —> เราว่าใครก็วิเคราะห์ได้ เหมือนกับเวลาหลังหวยออก ก็บอกว่าตัวเองก็ฝัน ถ้าตีเลขนี้ไป ต้องรวยแน่ๆ แต่ก็แก้ไขอะไรไม่ได้ เอาไว้ไปซื้องวดหน้าก็ไม่ถูก <— อ่าน และ ฟัง จนเวียนหัว

อยากให้ประเทศไทยเข้าสู่ภาวะปกติสงบ ไม่ใช่ปกติทะเลาะกันแบบที่ผ่านมา ใครจะรักหรือไม่รักอะไรใคร ก็นั่งนิ่งๆให้ประเทศไทยก้าวต่อไปได้เถอะ ไม่งั้นจะเป็นประเทศที่ล้าหลังที่สุดในเอเชีย เพราะมีสงครามทีหลังชาวบ้าน กว่าจะสงบก็คงอีกนาน แล้วในภาวะปกติสงบก็ไม่ค่อยจะพัฒนาไปไหนอยู่แล้ว ยิ่งมาเจอสงครามกลางเมืองแบบนี้ อย่าว่าแต่อินโดนีเชียเลย ลาวเองก็คงก้าวแซงไปได้ง่ายๆ แบบไม่ต้องใช้ความพยายามอะไรเลย

รักตัวเอง ต้องรักประเทศไทยนะคะ

กทม –> ประเทศไทย –> ฝนตก –> อดอยาก

นั่งดูข่าว…

 

 

หลายชุมชนไม่มีน้ำไม่มีไฟใช้… สงครามกลางเมือง… กองกำลังติดอาวุธ… ส่งข้าวส่งน้ำไม่ได้ ไฟไหม้รถดับเพลิงไม่กล้าเข้าพื้นที่

 

เกิดอะไรขึ้นกับประเทศไทยกันนะ ดูข่าวก็เครียด ไม่ดูก็เป็นห่วงประเทศ ดูหน้าใครก็คนไทยด้วยกัน… จะเข้าข้างใครดี

 

อยากให้ประเทศไทยกลับไปสงบ ไม่เหมือนเดิมก็ได้ แค่ให้หยุดทำลายซึ่งกันและกัน…

 

คิดดูเถอะ… ตั้งแต่เราเกิดมาประเทศไทยเปรียบเทียบตัวเองกับเพื่อนบ้าน สิงคโปร์ มาเล อินโด ลาว เวียดนาม พม่า… คอยๆลดชั้นตัวเองลงมาเรื่อย แล้วตอนนี้จะมีอะไรไปแข่งกะชาวบ้านละเนี่ย แค่คิดก็เศร้า เสียดายประเทศไทย

 

รักประเทศไทย รักคนไทย ที่สำคัญคือ รักตัวเอง ไม่อยากมีประสบการณ์ที่ต้องใช้ชีวิตในประเทศที่มีสงคราม ประวัติศาสตร์ที่ไม่น่าจดจำ

 

ขอให้ประเทศไทยสงบสุขในเร็ววันนะคะ สาธุ

อ่านหลักบัญชีเตรียมสอบราม

อาจจะจัดอยู่ผิดประเภทไปหน่อย…มันเป็น ป.ตรี อ่ะนะ แต่ก็เรียนพร้อมๆกัน คงไม่เป็นไรหรอก

 

วันนี้ตื่นแต่เช้าไปนั่งอ่านหนังสือที่ มอ ไม่น่าเชื่ออ่านจนจบแปดบทเลยแหละ สนุกดีเหมือนกันนะเรื่องบัญชีเนี่ย ไม่ยาก แต่ยุ่งดี หรือว่าเราได้ยีนส์การทำบัญชีมาจากแม่ก็ไม่รู้สิ รู้สึกว่ามันเป็นอะไรที่ง่ายๆ สบายๆ

 

แต่ไม่รู้ว่าข้อสอบจะออกมารูปแบบไหน หาตัวอย่างข้อสอบก็ไม่ได้เลยอ่ะ

 

มึนอ่านจบตอนสองทุ่มครึ่ง เป็นอะไรที่มีความตั้งใจยาวนานดีมากเลย แทบไม่อยากจะเชื่อตัวเอง

 

ตอนนี้ก็เป็นช่วงเวลาแห่งการพักผ่อน แต่ก็ยังอยู่กะคอมพิวเตอร์ต่อไป

numero 9

 

เนื่องในวันพืชมงคล ดูหนังจบไปหนึ่งเรื่อง…แก้เซ็งอาจารย์